Het is nu eenmaal een heikel punt: behandeling van chronische pijnklachten. En zeker als het gaat om mogelijke achterliggende psycho-sociale factoren. Het schrikbeeld dat veel mensen hebben, is dat ze dan niet serieus genomen worden. "Het zit toch niet tussen m'n oren??" Hoor ik dan.
Ja en nee. Pijn zit altijd tussen de oren. Het wordt namelijk waargenomen door het brein. De intensiteit en duur van de pijn wordt mede bepaald door interpretatie, risico-inventarisatie en stressoren, die door het brein in ogenschouw worden genomen. Pijn is een volstrekt subjectieve ervaring. En ja, de oorzaak ervan is vaak (en in mijn visie altijd) terug te brengen op psycho-sociale factoren: het lichaam is met ons aan het communiceren via pijn, ongemak en ziekte. Het zijn signalen die we niet hebben leren te interpreten. Daar wil ik nu verandering in brengen. In geen geval zal ik beweren dat de pijn niet echt of niet ernstig is. Ik zeg wel, dat wanneer er lichamelijk voldoende onderzoek is gedaan en behandeling onvoldoende heeft aangeslagen, het zinvol is om er eens op en niet-fysieke manier naar te kijken.
Ik heb jarenlang in de specialistische revalidatie gewerkt. Ook in mijn psychologiepraktijk en op persoonlijk vlak heb ik veel te maken (gehad) met chronische pijnklachten. Ik heb hierin veel meegemaakt, gezien en geleerd. Ik weet, dat er grote verschillen zijn tussen de mensen die met dit soort klachten te maken hebben. En dat er ook grote overeenkomsten zijn.
Sommigen willen zo snel mogelijk van de pijn af. Anderen weten niet hoe stevig ze hem moeten vasthouden. Voor de één een kwaal, belemmering en iets om te haten. Voor de ander een belangrijke les, uitvlucht, identiteit of comfort zone. Pijn neemt en pijn geeft.
In de reguliere zorg wordt er onderzoek gedaan naar je klachten en, als je geluk hebt, een diagnose gesteld. Soms wordt er echter geen lichamelijke oorzaak gevonden. Vaak zijn de behandelingsmogelijkheden die je worden aangeboden hoe dan ook zeer beperkt. Pijnstilling en pijnmanagement lijken de enige opties.
Terwijl er andere wegen te begaan zijn!
Chronische pijnklachten kunnen heel complex in elkaar zitten. Er is vaak sprake van onderliggende emotionele trauma's, een (te) grote gedrevenheid, overbelasting, angst en het niet volgen van de innerlijke wijsheid. Soms is het echter "slechts" een programma dat een update nodig heeft.
Medisch gezien kan men hier weinig mee. Voor artsen valt er bij chronische pijnklachten immers niets te "genezen". Er is geen sprake van continue (dreigende) beschadiging. De waarschuwingsfunctie van pijn is bij chronische klachten niet relevant (meer). En als het verdoven en uitzetten van de pijn (vaak met zeer ingrijpende middelen en methoden) onvoldoende of niet werkt, wordt men verwezen naar een fysiotherapeut, psycholoog of revalidatiecentrum om zo veel mogelijk grip op de klachten te krijgen, deze te accepteren, met de beperkingen om te gaan en zo optimaal mogelijk te kunnen functioneren (ondanks en mét de klachten).
En dan komt zo iemand als ik... van oorsprong psycholoog... met de mededeling dat er zo veel meer mogelijk is. Iemand die met mensen in gesprek gaat en ze op die manier helpt zichzelf van de (vaak jarenlange) pijn te bevrijden. En die mensen helpt de pijnintensiteit te verminderen (meestal zelfs tot 0), zonder ingrijpen van buitenaf...
Er zijn mensen die hier heel enthousiast van worden en meteen een afspraak inplannen. Maar er zijn ook mensen die sceptisch reageren op mijn beweringen. En dat vind ik heel begrijpelijk! Ik bied immers een ongebruikelijke oplossing aan, de zogenaamde magische pil...maar niet iedereen gelooft in wonderen. Het sentiment is vaak: als geen van de artsen en therapeuten mij heeft kunnen helpen, hoe kan ik dan in hemelsnaam mezelf bevrijden van deze klachten? Ik wil niet nóg een keer teleurgesteld raken. En als het zo gemakkelijk is, waarom is dit niet algemeen bekend?
Ik begrijp het ook wel: als je al bij 3 specialisten bent geweest, zware pijnmedicatie gebruikt, sport, acupunctuur hebt geprobeerd en niets lijkt te werken, waarom zou een gesprek met één of andere Kinga uit Zuid-Limburg dan wel helpen?
Goede vragen allemaal. We kunnen daar natuurlijk op ingaan. Of we kunnen ons concentreren op het verspreiden van deze kennis en stoppen met onszelf de hoop en kansen op de bevrijding van chronische pijnklachten te onthouden.
Mijn kennis en ervaring op het gebied van het ontrafelen van chronische pijn en vermoeidheid heb ik gebundeld in een speciaal programma van 3 maanden waarin je je eigen lijf gaat leren begrijpen. Waar mogelijk zullen de klachten ook aangepakt en opgelost worden. In sommige gevallen wordt er van jou actie, een verandering verwacht. Dat is niet altijd gemakkelijk en dat weet ik maar al te goed uit eigen ervaring. Daar help ik je tijdens het programma dan ook graag mee! Je kunt er hier meer over lezen.
Xx Kinga.
