De rol van DNA. Wist je dat DNA aan verandering onderhevig is? Dat deze zich aan kan passen aan bijvoorbeeld je partner of bepaalde geluidsfrequenties? Maar wat een nog grotere rol speelt, is de manier waarop je DNA expressie krijgt. Zo kun je bijvoorbeeld genetisch gezien een gevoeligheid hebben voor de ontwikkeling van een bepaalde aandoening. Maar of deze zich daadwerkelijk manifesteert hangt o.a. af van je voeding, omgeving, ervaringen, gedachten/overtuigingen en emoties. We hebben hier dus zeker iets over te zeggen!
Epigenetica.
Dat iets erfelijk bepaald zou zijn, is dus niet zo zwart-wit als mensen vroeger dachten. De studie van epigenetica heeft hier nieuw licht op laten schijnen. "Epigenetica is het vakgebied binnen de genetica dat de invloed bestudeert van de omkeerbare erfelijke veranderingen in de genfunctie die optreden zonder wijzigingen in de sequentie (volgorde van de basenparen) van het DNA in de celkern." (Bron: Wikipedia) Simpel gezegd betekent het "controle boven de genen". En wat is "boven de genen"? Je raadde het misschien al: de mind!
De invloed van de mind op het lichaam.
Wat doet onze geest dan precies wat zo'n invloed heeft op ons lichaam? De mind triggert de stress en ontspan respons. Interpreteren we iets als bedreigend, dan gaan we in de vecht/vlucht/vries modus. Ervaren we rust en veiligheid, dan ontspant ons lichaam zich ook. In essentie triggeren gedachten, overtuigingen en gevoelens dus stressreacties of ontspanningsreacties die het lichaam overspoelen met hormonen die het lichaam in vecht/vlucht/vries modus zetten ofwel voorzien van helende omstandigheden. Een lichaam dat stress ervaart, heeft alle energie nodig om te overleven. Er wordt dan letterlijk geen ruimte en energie vrij gemaakt voor het genezingsproces. Om te helen en te genezen is het dus nodig dat we stoppen met vechten en gaan ontspannen...
Jammergenoeg zitten de meesten van ons voortdurend in de overlevingsstand.
En vechten we tegen onszelf, onze omstandigheden, ons verleden, enz. Al dat vechten is dus niet goed voor onze gezondheid. Chronische stress zorgt voor verhoogde niveaus van cortisol, met alle gezondheidsroisico's van dien (waaronder: concentratieproblemen, geheugenklachten, overmatig buikvet, slaapproblemen, depressie, angstaanvallen, enz.)
We hebben ook nooit geleerd om positief naar onze gezondheid te kijken.
Vaak is er vooral sprake (geweest) van bangmakerij. Ik weet nog dat ik als kind ingeprent kreeg, dat ik ziek zou worden als ik bijvoorbeeld met nat haar de deur uit zou gaan. Ik moest me vooral warm aankleden en ziektekiemen "lagen overal op de loer". Intussen beschermden deze maatregelen en gevoel van kwetsbaarheid mij geenszins. Ik was altijd ziek. Inmiddels weet ik wel beter, ga ik altijd met nat haar naar buiten en ben ik niet meer bang voor bacteriën. En als het écht zo was, dat ik overgeleverd was aan mijn genen, dan had ik al lang als hart- en diabetespatiënt, verslaafd en suïcidaal rondgelopen. Want ja "dat zit nou eenmaal in de familie". Lange tijd geloofde ik dit ook en ik was aardig op weg met mijn chronische depressie, lichamelijke klachten en overgewicht. Ik heb dat echter allemaal achter me kunnen laten: ik ben al jaren kerngezond, emotioneel stabiel en zielsgelukkig. En ik wéét dat ik geen slachtoffer ben van mijn DNA en de toxische patronen van mijn familie kan doorbreken.
Wees dus voorzichtig met wat je jezelf aanpraat of laat aanpraten! Het zou namelijk kunnen zijn, dat die zaadjes die geplant worden uitgroeien tot negatieve en destructieve overtuigingen over je gezondheid , die daarmee ook uitkomen! Bovendien vind ik het belangrijk, dat mensen, waar mogelijk, verantwoording nemen over hun eigen leven. "Het zit nu eenmaal in de familie", is wat mij betreft het zoveelste smoesje waarmee we onszelf onterecht een vrijbrief geven om geen actie te ondernemen.
We hebben natuurlijk niet alles 100% in de hand.
We zijn niet helderziend en er is een veelheid aan complexe en onbewuste factoren in het spel, die van invloed zijn op de expressie van onze genen en op onze gezondheid. We kunnen er natuurlijk wel voor kiezen om hier zo veel mogelijk over te weten te komen en er bewust mee om te gaan. We kunnen onze gedachten en overtuigingen onder de loep nemen. We kunnen nieuwe beslissingen nemen in ons leven, die ons welzijn ten goede komen...
Niet iedereen reageert hetzelfde.
De ene persoon die met tegenslagen te maken krijgt, reageert anders dan een andere persoon. De gevoeligheid voor stress bijvoorbeeld, kan deels erfelijk en deels door bijvoorbeeld vroegkinderlijke ervaringen bepaald zijn. Gelukkig kunnen we hier veel in leren! En zijn we dus niet overgeleverd aan onze genetische opmaak of verleden. Dit vereist wel dat we zelf verantwoording nemen voor onze gezondheid. Dat we niets en niemand de schuld geven van de ziekte of kwaal, maar er alles aan doen om optimaal welzijn na te streven en onze wonden te helen.
Xx Kinga.
P.S. Over dit onderwerp schrijven, vind ik altijd erg spannend. Het is voor veel mensen controversieel en confronterend. Het is dan ook helemaal niet mijn bedoeling om mensen hiermee te kwetsen of te beweren dat ik alle wijsheid in pacht heb. Ik heb echter wel ruime ervaring op dit gebied, zowel persoonlijk als professioneel. Mijn overtuigingen zijn hierop gebaseerd. En bovendien weet ik wat "waar voelt" voor mij. En ik geloof dat het in ieders bestwil is om dit voor zichzelf uit te maken. Je hoeft van mij dus niets aan of over te nemen. Weet wel, dat ALS je door mijn beweringen getriggerd wordt (of je nou nieuwsgierig of boos wordt), er iets in je is dat geraakt wordt door wat ik zeg of schrijf. Gun het jezelf dan alsjeblieft om dit gevoel nader te onderzoeken en je eigen overtuigingensysteem eens onder de loep te nemen. Ik heb dat (na jaren lijden onder uiteenlopende chronische klachten) ook gedaan en dit heeft me enorm veel opgeleverd. En dat is mijn hartenwens voor andere mensen die (pijn) lijden ook.
